Teraz My!

wtorek, 24 kwietnia 2018

Książka podróżniczka

Może was to zdziwi, ale dzień bez czytania jest dniem niepełnym. Ostatnio po wysyłce, pozostaliśmy przez kilka dni bez książki i musieliśmy cierpliwie czekać. Bardzo nam czegoś brakowało! Brakowało tego, żeby położyć się na dywanie i posłuchać, poznać ciekawą opowieść. Brakowało nam tego magicznego wypełnienia ostatnich pięciu minut lekcji.
Jak dobrze się przyzwyczaić do fajnych rzeczy!

Na szczęście książka dotarła do nas. Przybyła z Olsztyna. Czytamy więc dalej!

poniedziałek, 23 kwietnia 2018

Z okazji Dnia Ziemi wykonaliśmy piękną pracę - kolorowankę XXL z Printoteki. Była to praca zespołowa. 16 fragmentów po sklejeniu stanowiło ogromny plakat. To ważne zadanie, z którego pierwszoklasiści wywiązali się wspaniale. Musieli porozumiewać się, ustalać kolorystykę, dobierać w grupy. Potem trzeba było skleić za pomocą taśmy klejącej wszystkie części we właściwej kolejności i z dużą precyzją.
Obserwowanie klasy I a w takim działaniu to wielka radość dla nauczyciela. Solidna praca i współpraca. Dyskusje, a nie kłótnie. Wzajemna pomoc, a nie dokuczanie. Brawo dla pierwszoklasistów!

piątek, 20 kwietnia 2018

Z wizytą w bibliotece

Dziś spędziliśmy lekcję w bibliotece szkolnej, na którą zaprosiła nas pani Magda. Opowiedziała dzieciom o pracy w bibliotece, przedstawiła regulamin. Przeprowadziła krótki quiz o tym, jak należy zachowywać się w bibliotece. Ponadto pierwszoklasiści wykazali się dużą wiedzą na temat bohaterów bajek. Podczas spotkania okazało się, że większość uczniów często odwiedza bibliotekę i wypożycza książki. I dziś każdy mógł wypożyczyć kolejną książkę.

Dziękujemy pani Magdzie, za ciekawą i ważną lekcję.

środa, 18 kwietnia 2018

Ziemia z przygodami

Dwie godziny trwała dziś plastyka. Praca była inspirująca, bo robiliśmy farbę rosnącą (puchnącą). Było dużo mieszania i paćkania. Potem był moment wypiekania w piekarniku w kuchni, a w końcu dużo sprzątania.
Prace wyszły pięknie, ale ... nie wszystkie. Niektóre bardzo mocno się przypiekły i krótko mówiąc został z nich popiół. Na szczęście nikt nie płakał i nie narzekał. Dzieci wykonywały dalsze etapy pracy wspólnie.